Σήμερα to πρωί έξω από τράπεζα:
... στο ATM ουρά 6 ατόμων - κι εγώ η 7βδομη
...πλησιάζω με τη μάσκα μου κατεβασμένη στο πηγούνι - διάλειμμα για να πάρω ανάσα γιατί τη φορούσα ήδη πολλή ώρα σε άλλη ουρά έξω από το δημαρχείο και ακόμα περισσότερη ώρα μέσα στο ταμείο του Δήμου
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ (Διάρκεια 10'')
...ο κύριος - περί των 60+ ετών, θα τον λέω ο "μπεζ" για λόγους ποιητικής αδείας - που στέκεται πριν από εμένα στην ουρά της τράπεζας μόλις με βλέπει προλαβαίνει να μου πει:
"κρατάμε αποστάσεις" - η αλήθεια είναι ότι είχα σταθεί ακριβώς πίσω του στο μισό μέτρο - ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΜΕΤΡΟ στεκόταν βέβαια κι εκείνος από τον μπροστινό του, θα τον λέω ο "μπλε" και μισό μέτρο εκείνος από την μπροστινή του κ.ο.κ.
...κάνω 2 βήματα πίσω και συνεχίζει ο "μπεζ": "και δε φοράς και τη μάσκα σου"
...πριν προλάβω να αντιδράσω πετάγεται και ο "μπλε" μπροστινός του, να πει το δικό του ποίημα: "δε μας χρειάζονται αντιρρησίες, θα σου άρεσε να μπεις στην εντατική;;"
ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ (Διάρκεια 20΄΄)
...η σειρά μου: "εσείς γιατί έχετε μισό μέτρο από το μπροστινό σας;", λέω στον "μπεζ", ΚΑΙ τότε ο "μπλε" (και όχι ο "μπεζ"...!!!) κάνει ένα γρήγορο ελιγμό προς τα δεξιά (η ουρά δεν ήταν ευθεία αλλά έκανε μια καμπύλη λόγω έλλειψης χώρου στο πεζοδρόμιο), οπότε και απομακρύνεται για να πάρει τις "σωστές" αποστάσεις από τον "μπεζ"... (πάλι βέβαια ήταν ένα σκάρτο μέτρο απόσταση μεταξύ τους!!
...και συνεχίζω στον "μπλε", ο οποίος φοράει τη μάσκα του κάτω από τη μύτη, "εσείς γιατί φοράτε τη μάσκα κάτω από τη μύτη;;", όπου με ταχύτητα και ήχο υπερηχητικού αεροσκάφους μου απαντά ενώ ταυτόχρονα τη σηκώνει: "μου έπεσε!!" #MouEpese
...μέσα σε ένα νάνοsecond σηκώνω κι εγώ τη δική μου μάσκα και από πίσω της του φωνάζω "κι εμένα μου έπεσε"!! (και γουρλώνω μάτια)
και σε απανωτό χτύπημα κροσέ του πετάω: "και από την μπροστινή σας γιατί έχετε μόνο μισό μέτρο απόσταση;;" (και μισοκλείνω μάτια)
και απαντά με ταχύτητα φωτός πλέον ο "μπλε" κάνοντας χορευτική πηδηχτή κίνηση προς τα πίσω και ξανακολλώντας στον "μπεζ", ρίχνοντας μου βολή: "δεν έχουμε μισό μέτρο" και "στο καπάκι", "εξάλλου είμαστε οικογένεια με την κυρία" και σαν να επαναπροσδιορίζεται μέσα του σε κλάσματα δευτερολέπτου ο κώδικας μέτρων covid, με την ίδια σε αντιστροφή αυτή τη φορά χορευτική πηδηχτή κίνηση την πλησιάζει πάλι την κυρία (του), αυτή τη φορά στους 20 πόντους μεταξύ τους (σαν να μου φάνηκε ότι πήγε να την πιάσει αγκαζέ κιόλας, αλλά τελευταία στιγμή το μετάνιωσε ή ΞΑΝΑ επαναπροσδιορίστηκε και πάλι ο κώδικας μέτρων covid μέσα του και θυμήθηκε ότι ούτε αυτό επιτρέπεται)!!!!
....(ο "μπεζ" δεν ξαναμίλησε ή δεν τον άκουσα γιατί μουρμούριζε πλέον πίσω από την μάσκα του... βρισίδια; προσευχή, ποιος ξέρει....;!)
....ούτε κι εγώ ξαναμίλησα.... αλλά γέλαγα γοερά πίσω από τη μάσκα μου για κάμποσα λεπτά....
Ειπώθηκαν κι άλλα όμως ήταν εκτός ποιητικής αδείας για να τα καταγράψω.... Θεέ μου, καλέ μου...
