Τι να λέει ο κουλουράς με τον securiτά
στην απομακρυσμένη αποβάθρα του σταθμού του προαστιακού; Τι να ακούνε άραγε μέσα από τα ακουστικά τους όλοι αυτοί οι άνθρωποι που περιμένουν το τρένο στο σταθμό; Πού να πηγαίνει
η κυρία με τα αθλητικά παπούτσια και τα πρόχειρα ταλαιπωρημένα, και λίγο βρώμικα, ρούχα η οποία μόλις πάρκαρε και βγήκε από μια μερσεντες με πινακίδες ΥΙΡ.... (παλιές δηλαδή... σαν τα μεγαλεία της;!;) στο αυτοσχέδιο, όλα/πάρκινγκ του σταθμού;
Το «τρελο μου τρένο» φορτώνεται κάθε πρωί στο τρένο για να συναντήσει
τη μέρα, τους άλλους ανθρώπους... και τον εαυτό, στα χαμένα!
