... "οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί είναι αυτοί που ζουν κοντά μου... οι δικοί μου ανθρώποι της καρδιάς μου οι τόποι... οι δικοί μου ξένοι, είναι οι αγαπημένοι... οι δικοί μου ξένοι, είναι οι αγαπημένοι"
στίχοι/μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
ο κάθε ένας από εμάς είναι ένας μοναδικός κύκλος ζωής...
οι κύκλοι των ανθρώπων τέμνονται, μπλέκονται, αγκαλιάζονται, ενώνονται εφάπτονται - σε ένα πάντα σημείο ή και σε κάποια νοητά... άλλοτε απλά κοιτάζονται από μακριά ή ατενίζουν μαζί το άπειρο Σύμπαν ή συμπεριλαμβάνει ο ένας τον άλλον αν και με κανένα σημείο επαφής μεταξύ τους...
όλοι μαζί είμαστε μέρος ενός μεγαλύτερου κύκλου... κι αυτός ενός ακόμα μεγαλύτερου που καταλήγει στον κύκλο της απροσμέτρητης αγκαλιάς του Θεού που μας ευλόγησε με την ύπαρξη ως ύλης, πνεύματος, ψυχής...
ο θείος μου ο Γιώργος εκπλήρωσε τον δικό του μοναδικό κύκλο χωρίς τέτοιες σκέψεις, με ενστικτώδεις ανάσες και συναισθήματα σχετίστηκε με τους γύρω κύκλους του... με το αναφαίρετο δικαίωμα του να υπάρξει όπως του δόθηκε και όπως επιθύμησε...
αυτό που θυμάμαι όταν τον φέρνω στο μυαλό μου είναι μια εικόνα των παιδικών μου χρόνων, πάντα ή ίδια εικόνα... να φωνάζει με τραγουδιστή, βραχνή φωνή τη θεία μου: "Αιμιλιάκι"...
έφυγε όρθιος και τον φαντάζομαι έτσι να καλπάζει όρθιος στα ουράνια, φορτσάτος, φωνακλάς, πάντα με ένα -άκι στο στραβό και πονηρό χαμόγελο των χειλιών του...
ο Θεός να τον αναπαύσει...
Καλό ταξίδι θείε και "χαιρετισμούς" σε όλους - ξέρεις εσύ!
Δύναμη και κουράγιο σε όλη την οικογένεια...
εις μνήμην
✞ Γεωργίου Λύκου του Ιωάννη
Χίος 23.7. 1946 - Πειραιάς 31.12.2021
