Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

το τέλος ενός κόσμου...

...θα είναι η αρχή ενός άλλου! Λέω εγώ...

Σκεφτήκατε ποτέ γιατί είναι κακό το τέλος του κόσμου;
Πάντα με φόβιζε και με τρομάζε ο θάνατος.
Τα τελευταία χρόνια με φοβίζει η αρρώστια... και ο θάνατος.

Το τέλος του κόσμου δε με τρομάζει όμως.

α) γιατί δε θα είμαι εκεί να το δω (μάλλον)
β) γιατί δε θα αποχωριστώ κανέναν και δε θα με αποχωριστεί κανένας (αφού θα πάμε όλοι μαζί ταυτόχρονα στ' ανάθεμα)

Άσε που το τέλος αυτού του κόσμου θα είναι η αρχή ενός άλλου, ποιός ξέρει πόσο πιο εντυπωσιακού από αυτόν :-)

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

καινούριοι τόποι...

Είναι πολύ όμορφο να γνωρίζεις καινούριους τόπους, καινούριους ανθρώπους, καινούριες εμπειρίες.
Καινούριες μεν μα και τόσο διαφορετικές. Σαν τον κόσμο, ας πούμε, που τόσο 
αλλάζει αλλά τόσο μα τόσο μοιάζει (;) πάντα με τον παλιό. 
Έρχονται στιγμές που λες: μα τίποτα δεν έχει αλλάξει; Κι άλλες πάλι που νομίζεις ότι όλα είναι τόσο μα τόσο αλλιώτικα από ότι ήξερες...
Νομίζω ότι στην πραγματικότητα η αλλαγή είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Απλά οι άνθρωποι είμαστε βαθιά προσκολλημένοι στην ασφάλεια του οικείου και του "συνηθισμένου". Ακόμα χειρότερα, είμαστε έρμαια της τάσης μας να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη τόσο ασυναίσθητα, έτσι που να μην αφήνουμε την αλλαγή να γεννήσει εξέλιξη.
Ή μήπως στο τέλος της γραμμής - που είναι πολύ πιο μακριά από όσο νομίζουμε- η εξέλιξη ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ και μάλιστα "είναι αυτό που εκτυλίσσεται την ώρα που εμείς αναπαυόμαστε στην πολυθρόνα της υποτιθέμενης ασφάλειά μας"... ;;;
Λές;;! Καλά θα είναι... :-)

Καλές γιορτές λέω να έχουμε... :-)


Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Άγνωστες λέξεις...

Πώς βρεθήκαμε με τόσες άγνωστες λέξεις;
Πάντα υπάρχει... ελπίδα, να έχεις άγνωστες λέξεις αλλά...
Το παράξενο στην παρούσα εποχή είναι ότι βρίσκονται ανάμεσα σε αυτές που πίστευες ότι ήταν γνωστές...

Γενναιοδωρία...
Σεβασμός...
Επικοινωνία...
Συνεργασία...
Ανταλλαγή...
Εκτίμηση...
Εμπιστοσύνη...
Φύση...
Φιλία...

Διαστρεβλωμένες έννοιες, ριγμένες στα μεταλλαγμένα νερά των ημερών. Φτάνουν, αν τα καταφέρουν, στις όχθες της υπάρχουσας πραγματικότητας με καινούρια φάτσα...
Ο καθένας έχει μια δική του ερμηνεία για το τι σημαίνει τι και με έναν μαγικό τρόπο...τη στηρίζει και την πιστεύει ακράδαντα και την κρατάει με τα δόντια για να την ταίσει και στα παιδιά του...με υπερηφάνεια!

Σίγουρα οι μέρες αλλάζουν τα πρόσωπα και ο χρόνος αν βρίσκεται κάπου, είναι σε αυτά που αλλοιώνει στο "πέρασμά" του...
Και φυσικά κάποια πράγματα δικαίως μετατρέπονται σε κάτι άλλο, αφουγκραζόμενα τη ροή της ζωής...αναπόφευκτα!

Κάπου όμως ξεχνάμε, κάπου ξεχνιόμαστε και γεμίζουμε με άγνωστες λέξεις ενώ κάτι θα έπρεπε να έχουμε μάθει μέχρι "εδώ"... Λέω





Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

τι θα ψηφίσω...

απάντηση σε μια φίλη που ψάχνεται για το τι θα ψηφίσει και με ρώτησε τι θα ψηφίσω εγώ:

"Μπράβο καταρχάς που το έψαξες.
Μακάρι να το ψάχναμε τόσο όλοι, όλες τις φορές που βάλαμε το κουλό μας να ψηφίσει μέχρι τώρα κάτι (οτιδήποτε). Η αλήθεια είναι ότι αφού το μόνο κριτήριο-δια νόμου- για να έχει κάποιος δικαίωμα ψήφου είναι απλά "το να είναι άνω των 18 ετών" τότε δε θα μπορούσε να περιμένει (ή και να θέλει τελικά) όποιος ψήφισε αυτό το νόμο κάτι περισσότερο από ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ για ό,τι μαλακία έκανε, κάνει (και προκειται να κάνει) ό,τι: "έχει εκλεγεί από το λαό" (μη χέσω).
Το θέμα είναι ΤΩΡΑ τι γίνεται που τα λάθη (πολιτών, πολιτικών, νόμων και παρανόμων) έχουν γίνει σαν τις κοπριές του Αυγία και εμείς καλούμαστε να αποφασίσουμε -ΚΑΙ ΚΑΛΑ- για το ποιος θα κάνει τον Ηρακλή και θα καθαρίσει τα σκατά που έχουν γίνει ΒΟΥΝΟ! 
Απλά ΜΑΣ δουλεύουν και θέλουν να νιώθουμε ότι εμείς (εννοώ όποιον σκέφτεται και ψηφίζει συνειδητά και όχι τον ότι να 'ναι όπως να 'ναι, γιατί οι ΟΤΙ ΝΑ 'ναι απλά θα βρίζουν και θα σπάνε ότι κι αν γίνει και έτσι κι αλλιώς δε νιώθουν ότι φέρουν καμία ευθύνη για ΤΙΠΟΤΑ), εμείς λοιπόν, θα έχουμε την ευθύνη για τη διανομή του έργου ενώ άλλος έχει γραψει το σεναριο, έχει σκηνοθετήσει και έχει ΜΟΝΤΑΡΕΙ όπως γουστάρει το υλικό.

Άρα: ........................ ψηφίζω ένα μικρό κόμμα. Όποιο με ψιλο εκφράζει έστω και εν μέρει σε κάτι. Έτσι μόνο δε θα είμαι αμέτοχος αφού ζω και αναπνέω σε αυτές τις συντεταγμένες του χάρτη, αλλά δε θα είμαι και ΣΥΝΕΝΟΧΟς σε κανένα μνημονιακό έργο για το οποίο έτσι κι αλλιώς κανείς δε με ρώτησε αν θέλω να παρακολουθήσω. Έτσι μόνο δε θα παραμυθιάζομαι ότι η γνώμη μου έχει βάρος σε μια ζυγαριά που έχει επάνω της μεγατόνους πραγμάτων που ούτε ξέρω, ούτε καταλαβαίνω (έχουμε γίνει όλοι οικονομολόγοι και μιλάμε για το PSI λες και είναι μακαρόνια ναπολιτέν). Έτσι μόνο ναι μεν θα "παίζω" αναγκαστικά σε ένα παιχνίδι αλλά θα είμαι συνειδητά ΑΠΩΝ από την ουσία του παιχνιδιού. 

ΨΗΦΙΖΩ μικρό κόμμα απλά και μόνο για να δηλώσω επιγνώστης του ότι το παιχνίδι που παίζεται ΧΡΟΟΟΟΝΙΑ τωρα στις πλάτες μας (και εννοώ πάλι όσων σκεφτόμαστε λίγο πιο πέρα από τον κώλο μας) θα συνεχιστεί να παίζεται από όποιον και να φέρει η λοτταρία των εκλογών ανάμεσα στις υπάρχουσες υποψήφιες "επιλογές".

Δε θα συνέστηνα -προφανώς- σε κανέναν να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει κάτι (εκτός από ΧΡΥΣΑ ΑΥΓΑ για ευνόητους λόγους) απλά θα συστήσω στους νέους ανθρώπους να ψάχνουν πολύ, να διαβάζουν πολλά και να σκέφτονται διπλά...ΓΕΝΙΚΏς! 

Αυτά... 


Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Αυτό δεν είναι χώρα, είναι θεατρικό παράλογο...

Δε μπορώ να πιστέψω αυτά που ζω, έχω δει και έχω έρθει αντιμέτωπη σε αυτή τη χώρα τα τελευταία 37 χρόνια (βλέπεις, δεν έχω ζήσει και αλλού). Δεν υπάρχει ούτε ένας τομέας του δημόσιου ή του ιδιωτικού βίου που να μην έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το έργο του παράλογου, του αδιανόητου, του αμετανόητα καταστροφικού.
Δεν ξέρω αν είναι λογικό να πετάς τη σακούλα με τα απο φάγια σου απο το παραθυρο του αυτοκινητου ταξιδευοντας. Μήπως δεν ειναι στα ορια της ανθρωπινης διανοησης να μη σκαρφαλωνεις στη ραμπα των αναπηρων το αμαξι σου (αγνοωντας ή και όχι, τη χρηση της ράμπας ή και την υπαρξη των αναπηρων ή των παππούδων, ή των μωρών στα καροτσάκια; Τι να πω;!)
Ειναι λογικό να μην μετανιωνεις που εισαι εσυ ο καταστροφεας του περιβαλλοντος απλά και μόνο γιατι βολευεσαι να πιστευεις ότι η (μαντάμ)Τρυπα του οζοντος ειναι μια γυναικα που εχει βαλθει να αυτοκτονησει και οι Κλιματικές Αλλαγές ειναι παρθένες αυτόχειρες αδερφές μιας προβληματικής οικογένειας που τρωει τα παιδια της; Ε, όχι λοιπόν δεν γίνανε 2 οι εποχες απο 4 για να τη "σπάσουμε" στο Βιβάλντι. Τείνουν να γίνουν 2 οι εποχες γιατι ζουμε καβάλα σε ένα κλιματιστικό χειμώνα καλοκαίρι εδώ και 30 χρόνια και αυτο ανεβαζει τη θερμοκρασια του πλανητη. Ναι, ναι ΚΑΙ το δικο σου κλιματιστικό εννοούμε...
Με το να απομακρυνόμαστε από την πηγή και να χανουμε επαφη με την πρωτη υλη, τη δική μας και των πραγματων γενικως, απλά φευγουμε αλλα δεν ΞΕφευγουμε από το κακό που προκαλούΜΕ. Εμεις και όχι το Σύμπαν από μόνο του, ούτε "οι άλλοι", ξέρετε μωρέ, εκείνοι οι "όχι εμείς", προκαλουμε το καλό και το κακό... Ας ζούμε και ας αναπνέουμε, ας τρώμε και ας κοιμόμαστε, ας μεγαλώνουμε τα παιδιά μας λοιπόν σαν να είμαστε εμείς οι κύριοι του εαυτού μας... και όχι οι οι 300 της Βουλής, ούτε οι 300 του Λεωνίδα...

Στην υΓεια μας...

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Δεν θέλω εκατομμύρια...


πηρα ενα λαχειο και κερδισα 2 ευρω... ειμαι πανευτυχης για αυτο...
ειχε τζακ ποτ ηδη διπλο αυτη τη βδομαδα και τωρα εχει τριπλο τζακ ποτ...
καποιος την αλλη εβδομαδα θα κερδισει 25 εκατομμυρια, 50 εκατομμυρια, 1 δισ... ποιος ξερει ποιος;!
εγω, αν κερδιζα εκατομμυρια θα τα μοιραζα στους δικους μου που τα χρειαζονται και μετα θα ησυχαζα...
κατα βαθος ομως ΔΕ θελω εκατομμυρια... θελω να παιρνω λαχειο και να κερδιζω 2 ευρω και να νιωθω πανευτυχης για αυτο...