Πάμε και ερχόμαστε, στεκόμαστε και αγναντεύουμε τον ορίζοντα, παρατηρούμε τα δέντρα που τρέχουν δίπλα στην ταχύτητα του τρένου μας και αφουγκραζόμαστε με τις 6 αισθήσεις τη γη τον αέρα και το νερό που τρέχει στις φλέβες μας και στις φλέβες του κόσμου που μας (συν)τρέχει...
Ετσι νιώθεις όταν γυρνάς ευτυχισμένος επάνω στον τροχό σου, τρως τα σποράκια σου, κάνεις τσισάκια, κακάκια, ακούς κανένα καλό λόγο "αχ τι γλυκόοο" ... Κι αν είσαι άνθρωπος ;;;; !
